Transcript 3

Speaker 1: Welkom, luisteraars, weer een nieuwe aflevering van transtoegankelijk de podcast. Vandaag gaan we het hebben over ontmoetingsplaatsen voor transgender. personen met een verstandelijke beperking en vandaag gaan we in gesprek met Mike. Mike, wil je je even voorstellen met wat je doet en je voornaamwoorden.

Speaker 2: Ja.

Speaker 1: Dat eigenlijk.

Speaker 2: Ja, ik ben Mike (hij/hem). Ik ben werkzaam bij Aamerpoort, een grote zorgorganisatie inMidden-Nederland, voor mensen met een verstandelijke beperking. En ik hou me bezig met het project Pride die zich inzet voor seksuele diversiteit en genderidentiteit, gendergelijkheid eigenlijk alles wat met inclusie te maken heeft.

Speaker 1: Heel mooi, welkom en heb ik er ooit een keer eerder gesproken toen ik bij de Prinssenstichting deze was met beleid op seksuele diversiteit. Maar leuk dat je nu bij ons in de podcast zit. Vandaag ben ik de enige host. We wisselen af met elkaar. Nu Mike volgens mij ben je ook verbonden aan de Trans café LVB.

Speaker 2: Toch klopt, dat ben ik helemaal vergeten te zeggen, maar ik ben ook nog vrijwilliger bij transvisie en daar ben ik coördinator van de ontmoetingsgroep voor mensen met een transgender gevoelens.

Speaker 1: En met LVB bedoel ik dan licht-verstandelijke beperking. Daar zit ook meteen mijn vraag: waarom is het Trans café en voor mensen met een licht verstandige beperking?

Speaker 2: Nou, het is in principe voor iedereen met een verstandelijke beperking. Mooi, ja, gelukkig absoluut, maar het is wel zo dat we gewoon zien dat vooral mensen met een wat hoger niveau, matige verstandelijke beperking en ja LVB naar de ontmoeting bijeenkomsten toekomen.

Speaker 1: Ja, dat zien we ook wel in in aanmelding bij de Prinsenstichting voor mensen die problemen of meer ondersteuning nodig hebben rondom een gender of zijn het transgender gevoelens, dat dat met name op momenten zijn met een lichte beperking of soms wel of grens, matig werking? Toch vraag ik het altijd eventjes omdat de kansen luisteren, misschien denk ik alleen een cliënt voor mij of luisteren misschien hetzelfde stand.

Speaker 2: Ja, iedereen is welkom. Raden alleen wel aan dat als je cliënt bent met een iets meer beperking, dat er dan iemand mee komt, een begeleider mee komt om net gewoon dat extra stukje steun. Dat extra stukje Support is dan gewoon wel wenselijk.

Speaker 1: Ja, ja, dat goed, goeie tip. Wat maakt het zo belangrijk dat er ontmoetingsplaatsen zijn voor mensen met een stad per beperking en met dan schilder, gevoelens, of.

Speaker 2: Veel eenzaamheid zie ik en hoor ik bij de ja mensen die na de ontmoeting bijeenkomsten komen. Misschien leuk om te vertellen hoe het Trans café eigenlijk is ontstaan.

Speaker 1: Daar zit ook een vraag van. Daar mag je ook wel lekker mee door, gewoon lekker mee.

Speaker 2: Nee, helemaal goed, ja, nee, tijdens de ontmoetings bijeenkomsten van Marit die ik organiseer. Daar komen ja, vooral Lhb mensen op af, mensen die homo, lesbisch of biseksueel zijn en een teken. De een enkeling die dan transgender gevoelens had, vond weinig aansluiting wanneer het gesprek gaat over seksualiteit en over ja, het is toch op een andere manier een andere contact. Vraag een andere behoefte of je worstelt met je eigen gender of dat je heel erg op zoek bent naar een relatie met een ander.

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: Daar, daar was een behoefte. Verschil.

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: En daardoor dus weinig aansluiting. En toen had ik iets zonder dat dat er niet is. Precies en zo kwam ik Gio van Den heuvel. Die had ik al lang eerder een keer ontmoet bij een bijeenkomst van de gemeente Utrecht, geloof ik, over en haar beter is.

Speaker 1: Taken en de duur van de heuvels is vrijwillig, ook bij transit.

Speaker 2: De coördinator dus we, ja, we coördineren samen het de ontmoetings bijeenkomsten en ja, we zijn met elkaar in gesprek geraakt en en dit idee is ontstaan en we hebben bij transvisie een hele mooie plek gevonden, ook nou ja, zo Normaal mogelijk aansluiten, want zij organiseren ontmoeting bijeenkomsten voor heel veel groepen mensen die transgender gevoelens hebben, hè, de hele transgeen de paraplu kan daar wel een, ergens ergens een meting plek vinden die bij die persoon past.

Speaker 1: Ja, misschien wel leuk om te vertellen is dat de vorige aflevering was met Jesse en die was opgenomen door Jessica en dat is een ervaringskundige die ook vaak. Nou, dat was wel wat verteld op de Trans Café ontmoetingsmomenten dus nou, mocht je die niet hebben geluisterd ga die zeker nog luisteren. Hele leuke aflevering ook. En dat nou ja, dus ontmoeting, wat maakt het zo? Belangrijk is dus de eenzaamheid en de verschil in behoefte ook. Hè, gaat het over je gender of gaat het over je seksuele organisatie en het willen hebben van een relatie? Het is mooi dat dat er ook is. Ik merkte ook wel dat in mijn behandelingen macoute denk dat dat ook de stap voor personen die stoeien of vragen hebben rondom een gender of hè Transgender gevoelens, hebben de stap ook best wel groot kunnen vinden om zoiets te bezoeken. Zo'n trans café, heb je dat gemerkt en hoe ga je daarmee om? Hoe zou dat voor jou? Misschien? Wat voor advies heb je om die stap te verlagen?

Speaker 2: Ja, ja, het is soms lastig en dat heeft zoveel verschillende componenten. Dat kan alleen al het component zijn. Reizen. Een bijeenkomst is nou ja, bijna nooit bij je om de hoek. Je zou altijd een stukje moeten reizen en dat vraagt voor de doelgroep. Nou, ja, eigenlijk of oefenen, zodat het een bekend traject wordt. Of ja, een stukje begeleiding. Hè, meegaan dat er iemand meekomt begeleiding, dat de begeleiding meegaat tot een verwant vrijwilliger en al is het alleen al, zeg maar er naartoe gaan, dat dat kan, dat is een groot struikelblok daarom hebben we ook bij transcabo ervoor gekozen om naar zorgorganisaties toe te reizen. Dus dus de zorgorganisatie die faciliteert de plek en het eten en drinken. En wij komen de inhoudelijke bijeenkomst daar doen, zodat nou ja, in ieder geval de mensen van van de eigen zorgorganisatie gemakkelijk kunnen aanwezig kunnen zijn of gemakkelijker aanwezig kunnen zijn, en dat de rest dan daarnaartoe komt. En ja, dan is er ook nog een een financiële compensatie mogelijk vanuit transvisie voor de zorg, voor dat nee, voor de reiskosten van de deelnemer, voor nee, want die ja doen dat omdat ze met belangrijke zin moeten moeten vinden. En de organisaties die meedoen vinden het ook echt belangrijk en die zeggen eigenlijk allemaal: kom alsjeblieft weer terug, heel fijn.

Speaker 1: Mooi dat je dat dat je dat dat terugkrijgt want hoe ga je om met weerstand in het opzetten van zulke zulke dingen? Ik merk dat binnen organisaties waar ik actief ben. Nou ja, is hetero mensen en is het dat bedoelen dat mensen zich investeren met de geboortegeslacht en hete seksueel zijn, dat ze dat die, als ze zelf accepteer, accepteerde, dat ze daardoor niet de moeite, nog zin, dit doelgroep heeft en soms zijn ook de noodzaak, niet erkennen of kunnen zien van dat het nog belangrijk is dat zulke ontmoetingsplaatsen voor die eenzaamheid voor elkaar vinden, er zijn. Hoe ga jij om met die weerstand? Heb je die meegemaakt?

Speaker 2: Ja, zeker, de weerstand kan alleen al zo klein zijn als van waarom moet er een vlag gehangen?

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: Hé, is dat echt nog nodig? En maar ook is het nodig om voor elke letter speciale plekken te hebben, als je kijkt naar het hè, de de groepen die allemaal binnen de LHBTI-community horen.

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: Ja.

Speaker 1: Ik hoorde niet die wil dat zeggen: je zit wordt elk jaar meer en meer lettersoep.

Speaker 2: Ja, en dat probeer ik altijd uit te leggen dat het niet per se gaat om de letters en dat het ook prima zou kunnen zijn om om weer te zeggen of of maar dat het gaat om dat er voor iedere, iedere subgroep in dat hele letter alfabet of iedere kleur, dat er een hè van de vlag, dat er een, dat je bij die plek mag horen, dat je dat je je verbonden mag voelen, dat je je gezien mag voelen binnen dat ene clubje, want juist het contact met gelijkgestemde is in bepaalde fase van je ontdekkingstocht naar wie je bent of hoe je je wil voelen of of wil zijn, wil uitdragen heel belang.

Speaker 1: En daarna denk ik ook nog, want je wilt natuurlijk ook niet ons zou moeten uitleggen tegenover nou ja, het gros van de mensen is natuurlijk interesseert zich als SIS hetero. Het is ook fijn om gewoon met mensen te communiceren en te zijn, waarbij je niet altijd maar anders voelt, of je altijd moet zelf jezelf moeten uitleggen.

Speaker 2: Zeker, dat vind natuurlijk zelf allemaal ook heel fijn, precies om om bijvoorbeeld tijdens het uitgaan ontspannen in contact te kunnen zijn met andere mensen, zonder bang te zijn dat je nou ja hè, de kans dat je mishandeld wordt kleiner is, omdat je iemand aankijkt die die daar net een verkeerd beeld bij heeft, of zo.

Speaker 1: Ja, dus hoe jij omgaat met de weerstand, om je even samen te vatten, is uitleg geven over de parapluterm plus is natuurlijk een parapluterm om ook te laten zien dat het gewoon nog een minderheid is en dat die emancipatie nodig, eerst om dezelfde rechten en rechten en manier van kunnen leven kunnen hebben als mensen die stra zijn. Dus dat leg ik ook vaak wel uit. Inderdaad, dat de parapluterm is en ja, dat nog nodig is die term omdat nou ja, het gros is, is hetero, maar we hebben nog, die hebben meer recht en meer kunnen meer, beter zichzelf zijn, dat wij dat kunnen als onderdeel van de parapluterm en hoe is dat gegaan binnen je eigen organisatie met Marit? Hoe is dat zo ontstaan als je daar veel weerstand ervaren in het opzetten hiervan?

Speaker 2: Nee, eigenlijk niet, dat was het was. Het was eigenlijk heel simpel. Ik had hem lang geschreven. Dat heb ik gedeeld met mijn toenmalige manager en twee weken later zat ik bij de raad van bestuur aan tafel en en kreeg ik twaalf uur per week de tijd om om het op te gaan zetten. En dat moment, dat was in.

Speaker 1: Ja, achttien, dat hoor ik in de eerdere podcast van jou, achttien en die heb je dus nog steeds ook kunnen behouden, die twaalf uur omdat allebei zijn.

Speaker 2: Het is het is wel zo dat ik die die die twaalf uur inzet, verdeeld over m'n andere werkzaamheden voor onder andere het consultatie, team, lichamelijkheid intimiteit, seksualiteit binnen aan mijn woord. Maar goed, dat heeft zoveel raakvlakken en ja, ik, ik ben heel erg blij dat ik de ruimte krijg om dus de ene week meer met het ene thema bezig te zijn, de andere week weer meer met het andere en ik mag dat zelf indelen zolang de de doelen behaald worden, zolang de resultaat zichtbaar resultaat is voor de doelgroep. En dat is, ja, dat is een cadeau, dat is echt gewoon zo mooi dat dat kan.

Speaker 1: Ja, via de prive en eigenlijk achttien van de heuvel in het Trans café, ben je daarbij betrokken, hè, wat was de aanleiding voor jou om Amari te gaan starten en daar nou bij de raad van de stuurde gaan zitten bij een manager?

Speaker 2: Dat ik vragen kreeg van van cliënten en ook zelf. Op de woongroep waar ik toen werkte, zag ik een cliënt worstelen met z'n eigen vragen en en behoefte aan contact. En wat voor vragen komt? Hoe contact was dat dan nou? Bijvoorbeeld? Meeste activiteiten op de woongroep waren gezamenlijke activiteiten, maar eens in het kwartaal of zo deden ze mijn jongens activiteit en een meidenactiviteit maar daar was ook een vrouw die die die graag mee wou naar de jongens, activiteit en er was een hoeksteen jongen die vaak veel meer aansluiting vond bij de beide activiteiten hebben. Het was heel primair ingesteld en hebben we ook gezegd, want dat gaan we niet meer doen. We hebben gewoon de activiteit en als dat een avondje maskertjes met cup is, dan mag iedereen zich daarvoor intekenen en prima en kies maar welke activiteit je leuker vindt. Maar nou, daar zag ik dus nou dat stukje binair en een stukje, ook wel worsteling met identiteit en en contact en behoefte aan een relatie kwam één van de ervaringsdeskundigen naar me toe en die zei: Goh ik tijdens een bijeenkomst van het lesteam waar kan ik nou iemand anders ontmoeten die ook allemaal is, want ik ken ze niet. Toen dacht ik: nou, je bent echt niet de enige, maar als jij ze niet kent, dan gaan we ze zoeken. En toen ben ik eens gaan kijken van wat is er allemaal in de regio? Hoe kunnen we dat contact meer stimuleren? Hoe is het eigenlijk geregeld binnen akkoord? Wat, wat is er allemaal? Wat? Wat kan er nog verbeterd wordt? Nou en daar rolde een plan uit en nou ja, twee weken later zat ik bij.

Speaker 1: Prachtig, en nog even voor de. Voor de luisteraars, die misschien niet weet wat binair is, zou je kunnen uitleggen wat het bier, wat wij maken daarmee.

Speaker 2: Binair is is eigenlijk, zeg maar de de uiterste kanten op een schaal, dus je hebt, je hebt mannelijk en je hebt vrouwelijk, en daartussenin heb je nog een heleboel ruimte. En binair is er zijn echt de uiterste.

Speaker 1: Zwart-wit zwart of heeft aangeboord slag of je bent geboortedag vrouw en er zitten niet zoveel tussen. Dan maak je een plenaire en als je natuurlijk en dat anders, wat je bedoelt is inderdaad, dat zijn die uitersten maar er zit heel veel tussen. Dus dat is meer dan dat spectrum. Maar de samenleving wordt nog heel binair ingestoken je bent of man of je bent vrouw en dat betekent je zo moet kleden, zo gedragen en dat mag niet zoveel. Nou ja, tussenzitten en verschil, terwijl dat maakt soms inderdaad dat je hoorde wat je mooi verteld, dat inderdaad de groep nog. De vrouwen moesten dat gaan doen en de mannen mochten dan niet uitsluiten en andersom ook, terwijl dat natuurlijk helemaal niet passend was voor alle cliënten, je duwt ze eigenlijk een kant op. En nou ja, hoe zou je als anderen iets zouden willen opzetten qua ontmoetingsplekken waar moeten ze dan op letten? Als organisaties nu inluiden denken? Hé of begeleiders cliëntbegeleiders van? Hé, ik wil dit wel misschien organiseren, waar waar waar liep jij tegenaan? Waar moeten we opletten?

Speaker 2: Nou ja, als ik terugkijk op hoe we gestart zijn, dan zijn we vooral heel erg solistisch gestart vanuit hè de ontmoeting bijeenkomsten je ben ikzelf gaan organiseren, zelf, solistisch alleen.

Speaker 1: Voor de prijs.

Speaker 2: Nee, niet eens voor alleen voor aanpak, wel zelf en en niet zozeer in verbinding met anderen. En ik denk dat het heel goed is om veel meer de samenwerking te zoeken met andere partijen die ook al bezig zijn. Want ik ik wat ik heel erg zie en ik ben ook aangesloten bij zonder stempel, daar ben ik DUO maatje met een met een ervaringsdeskundige en wat we eigenlijk in heel veel van de contactgroepen tegengekomen is dat allemaal kleine clubjes zijn die allemaal hun eigen ding doen, terwijl ik denk: ja, in dat eigen clubje blijven ontmoeten is leuk. Maar voor volgend jaar gaan we bijvoorbeeld met nu zes, maar hopelijk meer zorgorganisaties grotere ontmoeting bijeenkomsten organiseren en veel meer samenwerken, zodat die kleine clubjes elkaar gaan bijvoorbeeld en dus ook ontmoeten, nog breder wordt. Terwijl de pride bijeenkomst in nu op de website vermeld staan, wel voor iedereen toegankelijk zijn. Hoor, het maakt echt niet uit waar je begeleiding krijgt, of je begeleiding krijgt. Iedereen is gewoon welkom. Maar het blijven. Maar nou ja, zeg ook een bijeenkomst, tien deelnemers en als dat iedere keer dezelfde tien mensen zijn, dan dan is dat leuk, maar verbreedt het nog niet. Echt. Het netwerk klopt, dat is mooi dat dat dat ik zou zeggen als tip: zoek vanaf de start gelijk verbinding met de organisaties in de buurt en kijken of je samen dat kan doen. Het COC daarbij betrekken zonder stempel is dan een hele mooie, zodat het vanaf de start breed gedragen kan worden. Dat zou ik nu dus anders doen als ik opnieuw zou moeten beginnen en ja, begin bij de eigen organisatie met voorlichting geven en en doe dat vooral met ervaringsdeskundigen samen. Laat laat mensen zelf vertellen waar waar de behoefte ligt.

Speaker 1: Ja, hadden ze een mooie ook om mee te nemen? Ja, en hoe zorg bij Marie bijeenkomsten en de Trans Café bijeenkomsten dat het ook echt een safe face is.

Speaker 2: Nou bij, laat ik hem even bij het Trans café houden. Omdat we ook bij Trans toegankelijk de podcast zitten, hou ik het even bij Trans café voor het voorbeeld. Nou, wat we daar doen is we zorgen dat we sowieso net voldoende vrijwilligers zijn, voldoende mensen die in de ondersteuning aanwezig zijn op die dag. Dus als je een vraag hebt, dan is er iemand die je daarbij kan ondersteunen. Maar we zorgen voor de space door bij binnenkomst iedereen te vragen: hoe wil je genoemd worden? En dan niet alleen maar in voornaam worden. Dus hè hij hem, zij die dienst, maar ook je voornaam. Want een stukje space kan ook zijn dat je experimenteert met met je naam, met hoe je, hoe je die dag of die dat uur genoemd wil worden. Als je drie keer wil wisselen van sticker tijdens een bijeenkomst ook goed, weet je, als je daarmee wil experimenteren, kan dat. En nou, dat doen we dan meestal door iedereen dus een naam sticker te geven, zodat iedereen ook weet van oké, die persoon heet zo en wil op een bepaalde manier aangesproken worden. Dat creëert al veiligheid en en als iemand zich dan benoemen ook altijd in het welkomstwoord voorstelrondje het eerste stuk, benoemen we veiligheidsregels en dat gaat heel erg. Dat zijn niet echt regels, maar omgangs.

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: Vormen en dat gaat heel erg over. Als er iets gebeurt wat je niet fijn vindt benoemen, dan kom, kom naar de ja, de werkgroepleden toe respecteren elkaar als je, als je elkaar aardig vindt, hè, benoem dat ook als er iets is wat je niet fijn vindt, benoemt en mooi.

Speaker 1: Dat doen wij ook altijd trainingen die ik geef altijd als überhaupt adviseren aan cliëntbegeleiders of medewerkers of cliënt onderling dat ze met elkaar in gesprek gaan over seksualiteit of gender diversiteit of hun gene, dat je dan inderdaad de veiligheid voorop regelen. Als doen niet dat dan altijd dat het aspect voor elkaars antwoorden. Probeer open te zijn en geef je grenzen aan en maak afspraken over wat je wel of niet deelt met anderen. En nou ja, eigenlijk alles wat je met elkaar deelt, blijft het tussen elkaar.

Speaker 2: Ja en en ook we noemen benoemen ook eigenlijk altijd wel hè van van kijken hoe iemand aangesproken wil worden en als je je vergist is dat niet erg, zegt dan sorry en doet deze. Want ja, soms is het lastig om om om gender goed duidelijk te kunnen zien of of hè, het is niet altijd.

Speaker 1: Ja, nou, gebaseerd op een depressie is hoe mensen eruit zien. Zijn we zo gedrild dat we dan meteen daarop bepalen hoe iemand zich voelt of wat inge voor geboortegeslacht heeft? Dus dat, zo zijn we gedeeld. Dus het is niet meteen dat je dat nou die Switch kan maken, dat je dat meteen altijd goed doet.

Speaker 2: Nee, zo stel je gewoon weer waarop en soms is daar oefenen voor nodig, precies ja.

Speaker 1: Ja en hoe reken je bezoekers?

Speaker 2: Wat, die vinden het heel fijn, die het is. Echt, we hebben per bijeenkomst tussen de vijftien en en 25 deelnemers en dan vaak ook nog begeleiders verwanten erbij. Dus we zijn meestal met 30, 40 mensen op een locatie aanwezig in totaal. En dat, ja, mensen vinden het een warm bad. Het is een fijne plek, het samenzijn is fijn. We doen altijd een inhoudelijke activiteit, meestal in gespreksgroepjes en en vaak gaan we dan uit één in, in subgroepen in groepen. Ja, man, de transmannen transvrouwen binaire mensen, omdat je dan juist in die subgroep ervaringsverhalen met elkaar delen en en wat vragen kan zijn. We zorgen ook altijd voor ervaringsdeskundigen die aanwezig zijn, per subgroepje eigenlijk, zodat ook die ervaringsdeskundigen over het eigen leven kan vertellen. Ja.

Speaker 1: Mooi. En waarom zijn het reguliere aanbod van ontmoetingsplaatsen niet voldoende? Hè, je hebt natuurlijk initiatief als minimaal shake prachtig dat er bestaat. Maar waarom kunnen eigenlijk mensen niet op zo'n gebakken of lichtverstandelijke matig werk niet gewoon naar een festival, naar mensen Opmoeten hoe kijk jij daarnaar.

Speaker 2: Ja, ik denk dat het voor een heel groot deel van de doelgroep te massaal is. Te groot, te veel prikkels geen geen ruimte om aan die prikkels te ontsnappen. Het zou al heel erg helpen als ieder festival of iedereen een een prikkelarme ruimte zou hebben waar je even tot rust kan komen.

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: Een ander ding is de meeste festivals daar zijn de kaartjes super duur van. En ja, mijn ervaring is ook wel dat de doelgroep waar ik mee werk financieel niet breed heeft. Dus dan is dat ook. Weet je, tuurlijk, kan je voor 80 euro zou iedereen voor 80 euro een kaartje moeten kopen, want ik vind dat iedereen gelijkwaardig, gelijkwaardig is en iedereen zou dat moeten kunnen. Maar ja, dat is gewoon niet de realiteit.

Speaker 1: Nee, en als die drankjes mochten zit ik toch een tweede euro per perfectie.

Speaker 2: Zo ongeveer, ja, dus dat is gewoon niet haalbaar en en dus ik denk dat dat juist dat kleinschalige laagdrempel laagdrempelig rekening houdend met een prikkelarme ruimte, dat dat een hele mooie combinatie is. Maar wat ik zo mooi vind aan noemde minimale shake dat het dat het wel dezelfde weer ademt als het grote festival. Op een dag later, vind ik wel dezelfde coo dansers wel dezelfde: Hetzelfde barpersoneel wel gewoon.

Speaker 1: Maar anders en de en hysterie en de glitter, en dan inderdaad niet met zes podia of zeven, maar één podium, maar twee, ja, ben ik een aantal jaar familie werk gedaan op mijn man doet het nog steeds, gelukkig daar, die werkt dan wel zou willen genoeg, maar horen, ja.

Speaker 2: Ja, ja, ik ben vaste bezoeker. Idea ik ben altijd een club cliënt. Gaan we gezamenlijk genieten van het festival?

Speaker 1: Ja, heel leuk, ja, het is altijd hysterisch, maar dan in de positieve zin.

Speaker 2: Ik vind het stiekem leuker dan het het weekend festival.

Speaker 1: Oké, ja, ja, nou mooi, maar inderdaad, de advies voor reguliere aanbod is niet voldoende, omdat het nou ja te maal is. De drempel is soms te hoog en geen prikkelarme ruimte en financieel soms ook niet haalbaar voor cliënten met stand.

Speaker 2: Beperking en ik denk dat dat allemaal drempels zijn die het verhogen, en ik denk echt dat het per persoon verschilt of iemand dat aankan zeker.

Speaker 1: Zeker, ja, en wat nou? Als iemand nu luisteren denkt? Nou, ik wil echt heel graag aan Trans, bij mij organisatie gaan opzetten. Wat is de route die?

Speaker 2: Visie kunnen bewandelen het makkelijkste is eventjes kijken op transvisie punten slash LVB dan kom je op de pagina van Trans Café b en daar staat een telefoonnummer, daar staat een man, adres en dan kunnen mensen even contact met mij of go opnemen. En dan gaan we kijken wat de mogelijkheden zijn. We doen vier keer per jaar een bijeenkomst organiseren, dus we gaan, ja, dat is het hele land, dat door het hele land heen. En we proberen, ja, we proberen ook echt elke provincie een keer aan te doen en ja, en hopelijk vaker. Maar ons doel is nu vier keer per jaar. En als de groep vrijwilligers die in de werkgroep komen uitbreidt hè, dat zou dat meer kunnen zijn, want de behoefte is groot. Maar we redden het gewoon vrijwillig vrijwilligers niet om om meer Trans café lfb bijeenkomsten te organiseren op dit.

Speaker 1: Moment dus: bij deze luisteraars heb je nog tijd over je week als je lief wordt. Vrijwilliger, heel graag café, want het is zeker nodig. Ja, ik ben door mijn vragen heen, denk ik wil jij nog een en mensen hebben ook gehoord wat ze jou kunnen vinden. Dat is dus op Trans café transvisie punten. Ja, ik dacht, ik herhaal toch nog een keer voor de luisteraars en zullen het anders ook eventjes in de in de omschrijving zetten. Als dat kan, wil je nog wat meegeven aan mensen die hebben geluisterd.

Speaker 2: Ja, ik denk dat ik het nog wel mooi vind om te zeggen dat wat we heel veel zien is dat dat mensen bij het moment dat iemand uit de kast moet, als transgender, dat mensen gelijk denken aan de medische transitie en alles wat daarvoor nodig is, terwijl ik zelf in de praktijk ook heel erg zie dat juist ook de sociale transitie en juist ook gewoon het experimenteren met wie ben ik al heel veel ruimte biedt en heel veel, ja last weg kan nemen als daar ruimte voor is. Dus ik wil eigenlijk iedereen oproepen om om iemand en dat wil niet zeggen dat je niet in, hè niet die aanmelding al vast kan regelen. Dat je kan al heel veel stappen zetten, maar je kan ook. Je hoeft niet te wachten met helpen helpen totdat een Medisch traject begint of de eerste gesprekken plaatsvinden. Je kan zelf al een hele hoop doen en naast iemand staan en iemand ja bij de hand nemen op een eigen ontdekkingstocht.

Speaker 1: Ja, want vader merken ook als ze dan met cliënten worden aangemeld, door hun gedragsdeskundigen of een begeleider bij de Prinsenstichting voor behandelingen kanteling bij ons team ecologie dat inderdaad intussentijd van aanmelding tot hè, dat de cliënt eigenlijk dat clint heeft verteld van nou, ik heb misschien wat dan schend gevoelens, dat ze inderdaad dan altijd denken aan die medische behandelingen al daar dan handelingsverlegenheid op voelen, van of ook in die waarheidsvinding gaat zitten. Van ja, maar ik zie het niet aan die cliënt of maar eigenlijk de tussentijd. Ik kan natuulijk heel veel en dat gaat heel ver, er ervaren en en ontdekken en gaan we een keer de jurk aan doen, of zo of die broek, of gaan we met mensen in gesprek? En dat kunnen natuurlijk als begeleider of gedragsdeskundigen van deze cliënten natuurlijk allang doen. Dus dat gaat systeem zo gaat vormen dat ze gewoon nou zichzelf kunnen zijn en ook mogen ontdekken.

Speaker 2: Ja en en experimenteer maar is, weet je een. Een naam hoeft niet officieel bij de gemeente veranderd te zijn en in een dossier op de woongroep veranderd te zijn voordat je kan experimenteren met.

Speaker 1: Ja.

Speaker 2: Welke naam past bij jou? Pak die vrijheid, gaan met elkaar oefenen, gaan met elkaar ervaren hoe het is om ja, om jezelf te zijn, ondersteunen in het mogen ontdekken en daar kunnen we met z'n allen nog veel meer in doen dan dat we nu doen. Zeker!

Speaker 1: Dan ben ik helemaal met je eens en ik een hele mooie, mooi iets om mee te geven aan luisteraars. Dank je wel voor het meedoen vandaag en werk je wel voor je inzetten, ook voor de voor de community en speciale aanschijn personen met de thans en tot de volgende aflevering luisteraars.