Transcript podcast aflevering 2: Transman Jess. 

Luister de aflevering hier. 

​

00:00:06
Speaker 1: Welkom bij de podcast Transtoegankelijk.

00:00:11
Speaker 2: In deze podcast gaan we het hebben over transpersonen met een licht verstandelijke beperking. We hebben over beleid, diagnostiek, begeleiding en zichtbaarheid.

00:00:25
Speaker 1: Goedemiddag en een goede avond. We maken er gewoon van: een goede dag!

00:00:29
Speaker 2: Goede dag inderdaad allemaal fijn dat jullie luisteren naar de podcast Transtoegankelijk en naast mij zit Jess. Jess kun jij je even voorstellen aan de mensen die jou niet kennen.

00:00:44
Speaker 1: Hoi ik ben Jess. Ik ben Transman en ik ben ervaringskundige van TransCafé LVB.

00:00:52
Speaker 2: Een ervaringsdeskundige kun je een beetje uitleggen wat dat is, want sommige mensen zullen dat niet weten.

00:00:58
Speaker 1: Een ervaringsdeskundige is iemand die kan vertellen over zijn leven. Wat heeft meegemaakt. Precies ik kan vertellen over mijn transitie.

00:01:09
Speaker 2: Inderdaad, eigenlijk, over je eigen ervaringen met transzijn kun je wat meer vertellen. Hoe heb je dat bijvoorbeeld ontdekt dat je transgender was?

00:01:20
Speaker 1: Ik heb het ontdekt toen ik op televisie eigenlijk, toen ik jong was, eigenlijk wel een gevoel dat ik meer een jongetje was dan een meisje, maar het is mij bevestigd toen ik het hij is een zei keek.

00:01:31
Speaker 2: Ja, precies ja, en hij is een zei dat is een televisieprogramma klopt, ja. Kun je wat vertellen, wat voor een voor een televisieprogramma dat is?

00:01:40
Speaker 1: Ja.

00:01:41
Speaker 2: Ja, precies dat programma wat je nu noemt dat heeft een andere naam. Hij is een zij, dat was dus een programma waar ze transpersonen volgden, in een transitie, maar ook dat ze vertelden over dat ze transgender waren. Dat programma, dat heb jij gezien een paar jaar geleden en toen dacht: he wacht eens even. Volgens mij is dat voor mij. Volgens mij ben ik dat. Want ik ken jou natuurlijk al jaren en ik heb je op een andere manier leren kennen als een andere naam. Je heb je anders aan mij voorgesteld, dan is dat.

00:02:19
Speaker 1: Klopt ik toen toen ik mij voorstelde toen noemde ik hetzelfde als jij.

00:02:23
Speaker 2: Ja, onze namen, die lijken ontzettend op elkaar, hè. En ik weet nog dat we elkaar leerden kennen dat was echt jaren geleden ergens in Utrecht en dat jij naar me toe kwam en vroeg: ben jij ook zoals als mij? Ik wist niet goed wat je daar precies mee bedoelde, maar weet jij wel wat je daar toen mee bedoelde?

00:02:44
Speaker 1: Ja, of je zoals mij was.

00:02:50
Speaker 2: Precies of ik ook tot de LHBTI groep behoorde. LHBTI verstaat voor: Lesbienne, homo, biseksueel, transgender en een intersekse conditie of ervaring. Ja, ik was. We waren toen op mijn bijeenkomst voor LHBTI-personen met een verstandelijke beperking, En daar hebben we eigenlijk elkaar leren kennen. Toen we elkaar leerden kennen, ik weet nog toen je je voorstelde, toen stelde je voor met een andere letter van dat alfabet. Weet je dat nog?

00:03:24
Speaker 1: Ja, met een L.

00:03:29
Speaker 2: Precies precies, want kun je wat meer vertellen over die periode?

00:03:36
Speaker 1: Ja, de periode in mijn leven begon toen ik jong was. Ja, eigenlijkniet echt op mannen viel, maar op de vrouw. Ja, toen dacht ik: hé, toen dacht ik dus ik ben een lesbi en later bleek dus niet. Want het bleek dus nu gewoon dat ik de hele tijd, ja, een transman ben, die natuurlijk verliefd op een vrouw wordt. Maar je hoeft als transman niet op vrouwen te vallen. Je kan ook verliefd worden als transman op mannen. Dus dat.

00:04:10
Speaker 2: Precies een transvrouw of een transman kan ook verliefd worden op personen, hè eigenlijk alles kan. Maar vroeger dacht ik eigenlijk. Ik word verlieft op vrouwen, dus dan ben ik lesbisch. Maar eigenlijk ben je, ben je gewoon een man en val je op vrouwen. Maar ik kan ook op de mens vallen.

00:04:33
Speaker 2: Jij kan ook op de mens vallen, precies.

00:04:48
Speaker 1: Ja, ik bedoel natuurlijk te zeggen een hetero vrouw te zijn. Dat kan natuurlijk ook een transvrouw zijn, waar ik opval of een ja, een transman kan ik ook opvallen als het mij lief en veilig voelt. Dat dat is waar ik op.

00:05:04
Speaker 2: Ja, precies als maar lief en veilig voelt, daar val jij op, hè, ja, want.

00:05:10
Speaker 1: Ja en op mooie blauwe ogen!

00:05:12
Speaker 2: Mooie blauwe ogen, oké, oké, oké, duidelijk. Dus. Er moeten mooie blauwe ogen zijn. Nee, nee, ook niet hoeft niet. Nee, blauwgroene blauwgroene zijn ook oké. Nou. Dus als we nog personen zijn die wat zoiets hebben, nou, dat vind ik interessant. Meld je aan! In het verleden heb je ontdekt dat je verliefd wordt op vrouwen. Kun je daar wat meer over vertellen? Hoe? Hoe heb je dat ontdekt?

00:05:40
Speaker 1: Ontdekt heb ik dat ontdekt omdat ik een meisje in de klas heel mooi vond en daar gingen mijn ogen op uit en zo heb ik dat ontdekt. Toen dacht ik ook, wat is dit precies? En daarom ben ik wel ook best wel laat uit de kast gekomen, als lesbi. Ik ben op mijn achtendertigste pas echt uit de kast gekomen.

00:06:09
Speaker 2: En woonde je toen ook al begeleid?

00:06:14
Speaker 1: Ja, ik woonde toen net begeleid.

00:06:21
Speaker 1: Ja.

00:06:21
Speaker 2: Nee.

00:06:21
Speaker 1: Ook ik woonde altijd begeleid. Ik heb altijd zelfstandig gewoond met ambulante begeleiding.

00:06:27
Speaker 2: Ja, een ambulante begeleider als mensen eigenlijk bij jou thuis komen. Ja, precies, ja, ja, dan hebben ze, helpen ze ze wat met huishoudelijke dingetjes en de administratie.

00:06:40
Speaker 1: En de post, ja en om mij nu natuurlijk in mijn transitie te steunen. Ja, luisterend oor zijn om familie, familiebanden goed te houden, dat is bij mij een belangrijke, ja.

00:06:59
Speaker 2: En dat doet je begeleiding, zeg, en toen je 38 was en ontdekte dat jij dus op vrouwen viel.

00:07:07
Speaker 1: Toen dacht ik: de vrouw van mijn leven gevonden te hebben.

00:07:09
Speaker 2: Maar een paar jaar bleek dat dus toch niet zo zijn. Jij was toen getrouwd.

00:07:19
Speaker 1: Hè, ik ben acht jaar getrouwd geweest met een vrouw.

00:07:22
Speaker 2: Ja, ja, precies, ja, n dat huwelijk, dat heb jij eigenlijk ook allemaal zelf geregeld, hè, Hoe was dat?

00:07:27
Speaker 1: Het is niet echt alleen zelf, maar wel met heel veel mensen, samen, met vrienden en een hele goede vriendin van mij en met de mentor. Samen hebben wij de bruiloft grootstendeels opgezet. Nou hebben dus wel het meeste zelf gedaan.

00:07:48
Speaker 2: Nou ja, ik vind het echt wel heel erg knap hoor, want een huwelijk organiseren nou, een huwelijk organiseren is ook wel een uitdaging. Maar een een bruiloft organiseren, ja, dat is wel echt knap.

00:08:00
Speaker 1: Ik hou van entertainen en feesten in mekaar zitten. Vind ik juist heel leuk om te doen. Ik maak ook feestjes dus ja, dan is het ook leuk om je eigen feest natuurlijk te organiseren.

00:08:14
Speaker 2: Ja, zeker, zeker, dus je zegt van ja, ik ben eigenlijk gewoon een entertainer. Zo ken ik je ook wel. Het zingen, dansen, als er maar op een podium is, dan is het goed. Dus jij dacht, ja, dat huwelijk, dat krijg ik ook wel geregeld.

00:08:31
Speaker 1: Leuk, en dat is ook goed gegaan en mensen waren ook heel positief en trots dat wij dus dat zelf hebben om een geregeld, ja, ja.

00:08:39
Speaker 2: Ja, ja, want hè, je hebt je hebt toch wat wat ondersteuning door die in je leven, hè, hè! Dus dat heb je toch wel allemaal eigenlijk voor jezelf fijn geregeld.

00:08:50
Speaker 1: Ja, ja, dat zeg je van mensen ook dat ja, wat ik best wel heel veel ken kan, maar dat ik wel ondersteuning nodig. En ik heb ook af en toe een schop onder mijn kont nodig.

00:09:05
Speaker 2: Wat bedoel je daarmee? Een schop onder je billen.

00:09:09
Speaker 1: Omdat ik wel eens te hard van stapel wil lopen door mijn enthousiasme. Dan moet ik even teruggefloten worden. Precies precies, maar dat gaat meestal wel goed.

00:09:22
Speaker 2: Je kan wel luisteren naar de mensen, zeg maar. Dus je hebt een huwelijk gehad van acht jaar en toen is dat gestrand. Kun je daar wat over vertellen?

00:09:37
Speaker 1: Ja, een beetje door mij, ook, omdat ik toen heel erg met mij zelf in de knoop zat. En eigenlijk toen pas dingen ook naar boven kwamen daar is het ook een beetje, dus een beetje door uitgegaan.

00:10:04
Speaker 2: Ah, oké, ja, ja, dus, want je was toen wat in de knoop met jezelf. Hè, was dat rond de periode dat je naar dat televisieprogramma hebt gekeken dat klopt, dus wat heb je toen eigenlijk?

00:10:17
Speaker 1: Dat ik man ben en dan, als je probeert als vrouw seks te hebben, dan dat lukt dat niet.

00:10:29
Speaker 2: Ja, dat lukt dan niet. Wat gebeurde er toen? Want je zegt goh ik was toen niet meer mezelf en ik voelde me fijn. Wel, wat gebeurde, wat deed je toen allemaal?

00:10:40
Speaker 1: Eigenlijk weer in de kast kruipen, oké.

00:10:43
Speaker 2: Oké, en hoe kun je wat uitleggen, hoe dat in de kast kruipt?

00:10:48
Speaker 1: Omdat ik dus niet goed wist wat er gebeurde. Eigenlijk klinkt heel gek, jij bent diegene die mij dus gesteund heeft en dingen duidelijk gemaakt heeft. En ja ook ben ik natuurlijk zelf toen naar een hele goede psycholoog gegaan. Heel moeilijk woord, psycholoog, weet je, maar ik kan hem tegenwoordig zeggen: dat is dat is al één dingetje. Als je gaat naar de logopediste gaat, leren ze je dat. Dan moet je namelijk tien keer achter mekaar en blijven zeggen: psycholoog, psycholoog..

00:11:35
Speaker 2: Ja, precies ja, de superingewikkeld hè, psycholoog?

00:11:38
Speaker 1: Ja, maar dat is wel nodig, want mensen die Trans zijn, die hebben nodig dat een stem lager wordt of hoger, en dat leert dan de psychologen.

00:11:51
Speaker 2: Nou, de logopedist leert dat he. niet de psycholoog? Ja, nou, we gooien er soms allemaal door elkaar, maar jij hebt zoiets van. Ik wil liever een lagere stem, want dan kunnen mensen mij beter begrijpen.

00:12:05
Speaker 1: Nou ja, als je dan aan de telefoon zeggen, als ik dan bel, dan zeggen ze al, mevrouw, dan denk ik: ja, ik ben dat niet.

00:12:13
Speaker 2: Nee, precies precies, maar je zegt: ja, ik heb toen, in die tijd heeft het heel erg moeilijk gehad, hè dus en toen heb je ook contact. Nou ja, ik, ik ben een man, hè, ik voel mijn man, ik ben een man eigenlijk, alles klopt nu, maar je hebt het. Je zegt nou, ik heb het heel erg moeilijk gehad.

00:12:29
Speaker 2: Hoe was dat voor jou?

00:12:30
Speaker 2: Zwarte dagen

00:12:32
Speaker 2: Zwarte dagen?

00:12:33
Speaker 1: Ja.

00:12:33
Speaker 2: Ja.

00:12:34
Speaker 1: Kun je wat vertellen?

00:12:36
Speaker 1: Er zijn zwarte dagen. Zeg maar dat ik niet lekker in mezelf zat, Als ik daar af en toe aan denk over hoe groot de wachtlijst is om hulp te krijgen. Dan heb je sneller zwarte dagen. Maar gelukkig heb ik veel lieve mensen om me heen en dan kijk ik naar de mensen die om me heen staan en dan bel ik ze en dan komt het weer goed.

00:13:00
Speaker 2: Oké, oké, wel, heel knap dat je dit zo vertelt over die zwarte dagen.

00:13:05
Speaker 1: Nou ja, dat vertel ik omdat ik andere wil steuen. Omdat ik weet dat heel veel mensen die in transitie zitten. Ja, iedereen maakt een zwarte dag mee.

00:13:16
Speaker 2: Precies dus heel veel mensen hebben dit wel en ze maken dit wel eens mee, ja.

00:13:20
Speaker 1: En heel veel mensen voelen zich verdrieiting daardoor ook. Ja, het klinkt dat, je hebt heel veel mensen om je heen, maar je voelt je natuurlijk als je niet met anderen kan zijn, die zelf gelijk zijn als jij voel je toch klein en eenzaam in de wereld. Ik heb dat meegemaakt. Ik bedoel, ik kom bij café, oké. Dat is voor mensen met lvb en zeg maar de hele LHBTI daar voelde ik mij toch wel eenzaam. Dat ik eigenlijk daar bijna altijd wel de enigste transman was. Ja, d'r waren wel vrouwen, maar dat is toch anders.

00:14:01
Speaker 2: Dat is toch anders, ja en zo in jouw dagelijks leven, hè, Dus je kwam eigenlijk in je dagelijks leven geen transmannen tegen. En als je er iemand tegen kwam. Hoe was dat dan voor jou?

00:14:29
Speaker 1: Maar nu, als ik nu een transman zie dan denk ik: hé, jij bent gelijk. Jij bent precies als ik. Ik kan met jou praten, jij kunt mij helpen. Ja precies, want natuurlijk kan je begeleiding ook helpen. Maar gelijk is toch fijner.

00:14:47
Speaker 2: Toen je ontdekte dat je Trans bent, hè. Je had zoiets van jouw gevoel, dat paste eigenlijk bij wat ze daar allemaal vertellen op de televisie. Hè, wat heb je toen als eerste gedaan?

00:15:03
Speaker 2: Het eerste wat ik toen deed, de huisarts.

00:15:07
Speaker 1: Toen kreeg ik eerst gesprekken bij de psycholoog van de huisarts. En die heeft mij toen doorverwezen naar een expert. Nee, ik heb toen gebeld met MEE en toen kwam ik terecht bij experten. Dat zijn mensen die speciaal psychologen niet voor Trans, maar wel voor mensen met een verstandelijke beperking of laag geletterde geletterd.

00:15:39
Speaker 1: Ja.

00:15:39
Speaker 2: Ja, ook een beetje moeilijk woord. Laaggeletterdheid, Je zou maar laaggeletterd zijn en dit woord moeten schrijven. Maar dus je bent naar de huisarts gegaan. Hij zei: nou ja, ik ben een man, ik voel me met een man, ik wil daar hulp bij. Toen heeft de huisarts jou eerst naar de psycholoog van de huisarts gestuurd. Dat noemt poh-GGZ. En toen zeiden ze: nou, je moet naar een organisatie voor mensen met de verstandelijke beperking.

00:16:14
Speaker 1: Ik hebdaar goed over seksualiteit kunnen praten en om te kijken of het wel echt zo was. En ja, daar ben ik dus gegroeid. Ik dacht eerst, nee, ik hoef geen operaties en alles omdat ik natuurlijk ook mijn huidziekte heb. Dat is dus bij mij een lastige, maar ik heb dingetjes gehoord. Ik ben zo blij dat ik hoor dat, in principe de hormonen, mij niet tegen hoef te houden. Dus dat is zo fijn om dan te horen.

00:16:53
Speaker 2: Dus je hebt nu eigenlijk wel positieve zaken gehoord. We gaan eventjes terug weer naar het traject wat je hebt afgelegd. Je bent eerst naar de huisarts gegaan voor hulp. Want toen wist jij zeker dat jij van binnen een man was?

00:17:14
Speaker 1: Ik zelf wel, maar ja, maar ze vonden dat is dus het lastigste. Ze vinden dat ik toch eerst al mijn gesprekken moet hebben en dan kijken ze verder. Ik voelde me natuurlijk wel man, maar we hebben best wel gesprekken gehad en toen werd het steeds alleen maar duidelijker, duidelijker, duidelijke, duidelijke en nog duidelijker. Toen heb ik ook het gender poppetje gemaakt. Ja, ik weet, iedereen noemt het gender koekje, maar ik vind het een poppetje.

00:17:45
Speaker 2: Ja dat is eigenlijk een materiaal wat je kunt gebruiken om te verduidelijken hoe dat je eigenlijk van binnen voelt. Ik voel me van binnen een man. Ik heb wel het lichaam met een borsten en een vulva dat is gewoon zo ja, toen we, toen je die gesprekken bij de psycholoog had gehad. Er waren, allemaal verschillende organisaties waar je die gesprekken je zegt, dat is heel erg fijn geweest. Wat gebeurt er dan daarna?

00:18:22
Speaker 1: Daarna heb ik met andere trans café opgezet. Dat bestaat dus nu ook. Het Trans café LVB is voor mensen met LVB en trans gevoelens. Iedereen is dus eigenlijk welkom, als je maar ja Trans bent.

00:18:45
Speaker 2: Ja, precies als je maar iemand gelijk bent, dan is de vraag.

00:18:51
Speaker 1: Nou ja, als je maar trans bent of non-binair en als je je veilig bij ons voelt en wij veilig bij jullie, ben je natuurlijk altijd welkom.

00:19:01
Speaker 2: Maar ik wil toch wel eventjes teruggaan naar toen je bij die organisaties was om te praat over alles. En je zegt eigenlijk van: ja, ik weet eigenlijk heel zeker: ik voel een man, ik ben een man, ik heb daar gewoon hulp bij nodig en dan moet ik opeens gaan praten met andere mensen, over hoe ik mij eigenlijk van binnen voel. Hoe was dat zo?

00:19:26
Speaker 1: Ja, een beetje lastig, maar met een boekje dat het praten over seksualiteit ging dat wat makkelijker. Ik kon dat, dus ik hoefde niet te praten. Ik kon dat dus creëren met creatieve. Ik ben heel erg, creatief, dus ik kon dat. Met potloodje en kleuren kon ik daar mijn verhaal in vertellen.

00:19:46
Speaker 2: Ging het gemakkelijker? Dat ging gemakkelijker, maar op een gegeven moment hebben die mensen daar ook gezegd: oh ja, maar nu is het traject klaar.

00:19:55
Speaker 1: Klaar, toen, bij hun was het klaar en toen heb ik aan jou gevraagd of jij mij kan helpen. En toen zei je zei: nee. Ik wil jemet liefde helpen, maar dat mag niet, want ik ken jou te lang. Dus toen was ik wel een klein beetje verdriet. Ja, maar toen heb je gezegd: nee, we gaan ga nou gewoon terug naar de dokter en laat je toch op een op de wachtlijst van het VUzetten. En dat is toen gebeurd.

00:20:26
Speaker 2: Ja.

00:20:26
Speaker 1: Dus ik sta dus nu op de wachtlijst van het vu. Het is nu bijna twee jaar geleden dat ik daar mijn stappen heen heb gezet. Ik heb alleen natuurlijk nu gekregen dat het allemaal door de Corona wat langer duurt. Dus ik heb alleen wel besloten om niet te bellen, omdat ik, ja toch ook andere verhalen hoor en dat vind ik zwaar. Bel je en dan denk je ook meer, bijna aan de beurt, en dan bellen ze twee weken later. Nou, sorry er zijn complicaties dus je moet toch langer wachten. Dus ik heb besloten om niet te bellen om mij dan niet gefrustreerd te maken.

00:21:16
Speaker 2: Heel knap dat je dit vertelt, hè. Ik weet toen wij die gesprekken aan het voeren waren. Je vertelde: nou, ik ben bij de dokter geweest en ik, ik heb gesprekken en je vertelde allemaal hebt over seksualiteit en alles. En ik weet dat ik toen dacht oh, je zit nu bij een genderteam. Jess wordt nu geholpen door een gender team, dacht ik toen. Maar toen bleek dus eigenlijk dat het een andere organisatie was, wat uiteraard ook hartstikke hard een best deed. Maar daar was het op een gegeven moment op. Ze hebben toen besproken om niet verder te gaan. Hè, terwijl eigenlijk jouw vraag, jouw wens, die was er eigenlijk nog steeds. Ja, en het was eigenlijk een medisch iets. Hè, ja, ik ben geen een dokter, ik ben een orthopedagoog hè, dus precies gelijk, dat hele moeilijke woord, heel vaak uitspreken. Net een psycholoog hè, dus ik praat met de mensen, maar ik denk: ja, Goh, daar heeft eigenlijk nooit echt een medische mens naar jou gekeken. Dus toen is het eigenlijk, ben je mij heel toevallig tegengekomen heb je dat heel toevallig verteld. Dus zegt: nou, laten we terug naar de huisarts gaan en te kijken hoe we dat nu kunnen gaan doen. Ja, had toen al een heel traject erop zitten en toen moest je terug naar de huisarts. Terug naar de start.

00:23:08
Speaker 1: Ook zijn er begeleiders die niet accepteren dat ik transgender ben. Ja, dat is best wel lastig. Je hebt natuurlijk best wel mensen die het niet accepteren en ja dan op een manier zeggen: ja, maar ik accepteer het wel. Maar ja, ik ben hooggevoelig dus.

00:23:21
Speaker 2: Jij had het door, ja, ja.

00:23:24
Speaker 1: Ja, precies ja. Ik had zoiets van er klopt er iets niet. In mijn gevoel en dat vond ik dus wel moeilijk. Dat gaat tegenwoordig wel beter. Dan zie je wel dat begeleiders tegenwoordig wel wat meer proberen te accepteren, en ik snap natuurlijk dat mensen uit hun geloof dat het dan wat moeilijker is. Maar ja, misschien zeg ik nu wel een klein beetje, iets had. Je hebt voor dit werk gekozen en wij zijn de cliënten waar je voor werkt. En ja, wij zoeken dan steun bij jullie, ook al heb je een ander geloof, proberen ons dan wel te steunen.

00:24:05
Speaker 2: Ja, ja, ja, en het is nu ook niet alleen een ander geloof. Er zijn ook sommige mensen wat het gewoon lastig vinden om daarmee om te gaan. Ja, ja, maar zou je een voorbeeld kunnen geven van hoe dat er zo iemand, ja, een begeleider met jou omging.

00:24:20
Speaker 1: Ja, die ging gewoon niet mijn naam gebruiken. Dat ik zei: wil je dat alstublief doen en dan bleef die gewoon mijn oude naam noemen. Nou gebeurt het op sommige plekken nog wel, maar de meeste mensen, ik, ja, die probeerden wel gewoon mijn naam te zeggen en gewoon te zeggen: ja, gewoon mijn te laten zijn wie ik ben. Sommigen nemen mij ook in bescherming. Ja, anderen dan niet begrijpen. Ja, dan vind ik mijzelf wel een beetje klein, soms, maar ik snap hun.

00:24:57
Speaker 2: Ok ja, en dus je zegt ik voel me dan een beetje klein. Kun je dat wat meer uitleggen, wat er dan gebeurt?

00:25:04
Speaker 1: En ja, dan sla ik zelf naar binnen omdat ik denk: ja, ik ben toch een man. Laat me toch zelf zijn, nee. Oké, het zijn wel mensen die het niet begrijpen. Dus ja, ik kan het dan wel uitleggen, maar dat het daar niet zo.

00:25:22
Speaker 2: Zoveel zin heeft niet zoveel zin, dus je hebt zoiets van. Dan stop ik er gewoon even mee met het uitleggen.

00:25:27
Speaker 1: Ja.

00:25:28
Speaker 2: Ja.

00:25:28
Speaker 1: Je bent er een beetje moe van, op dat moment wel ook omdat ik dan denk: ja, soms kan je ook beter, dat is wel lastig zeggen, zeg gewoon je, ik ben je klaar en dat dat kijk ik zelf ook tegenwoordig wel. Waar ben ik en soms is het wat ik dus in het begin ook zei, niet in de heb je natuurlijk ook dat mensen natuurlijk als vrouw heb leren kennen en dat zeg je dus zelf. Dus ja, voor jou is dat ook voor en voor de anderen is het ook wennen om te zeggen: oké, en zeker als mensen hier 50, 35 jaar als vrouw hebben leren kennen en dan opeens hij moet gaan zeggen: ja, dan is het voor de andere kant natuurlijk ook hartstikke moeilijk. Zeg, op mijn werk merk ik wel op sommige plekken dat ze Jessica zeggen en dat vind ik ene keer moeilijk, maar een andere keer begrijp ik dat stukje.

00:26:32
Speaker 2: Ja, precies precies dus dus jij komt eigenlijk op plekken en dan zeg je van: Goh, ja, soms mogen mensen nog, je kan zeggen, soms zeggen ze is, het is heel verschillend, eigenlijk ja zeg, en maar als ze, dat vind ik wel heel bijzonder, want ik probeer probeer me daar zo in in te leven.

00:26:53
Speaker 1: Dat dat wel een beetje pijn als mensen Jessica zeggen, want ik heb natuurlijk liever dat ze zeggen, maar ja, het zijn dat, dat is dan wel lastig.

00:27:03
Speaker 2: Ja, zeg en mag ik vragen: hoe is dat met mij? Want je hoort eigenlijk ja, mijn naam is Jessica. Hoe is dat voor jou?

00:27:15
Speaker 1: Nou ja, ik weet dat dat jouw naam is en niet die van mij.

00:27:18
Speaker 2: Oké, dus het is, het is niet erg om die naam dan heel vaak te horen.

00:27:22
Speaker 1: Nee, want dan, als ik de persoon erbij kan, dan plak ik natuurlijk gewoon de persoon erbij. Ik bedoel, ik kan natuurlijk niet tegen jou gaan zeggen dat jij nu ook je naam moet veranderen.

00:27:31
Speaker 1: Nee,precies.

00:27:45
Speaker 1: Wat jij nu ook zegt. Er zijn zoveel andere Jessica's . Ik heb een begeleider die toevallig ook Jessica heet. Dus ja, dat je hoort natuurlijk altijd wel de naam waar je mee geboren bent. Ja, en dat is natuurlijk wel lastig. Maar als ik hem wegcijfert voor mezelf, nee. Ik heb het wel gewoon. Ja, soms, als mensen naar mezelf gebruiken, ja, dan vind ik het wel lastig. En ja, de mensen waar ik van hou en mensen die belangrijk voor me zeg, zijn die zeggen je en dat vind ik het belangrijkste. Dus dus ja, als het dan op op andere plekken een beetje fout gaat, ja, die mensen zeer, ja, dan geef ik daar ook en dan zeggen ze ook meestal wel sorry sorry en dan zeggen ze eerst tijden ze sorry en dan zeggen ze Jessica, maar meestal zeggen ze: oh, sorry ik bedoel natuurlijk eerst, maar je moet me wel even vergeven, want ik moet er ook nog steeds een beetje aan wennen dus dat zeg ik dan, dat heb ik dan wel, kijk, wat soms makkelijker is als je zeg, maar dat merk ik wel op nieuwe plekken komt en je stelt je dan zeg voor, ik weet niet.

00:29:07
Speaker 2: Ja.

00:29:07
Speaker 1: Dan ben je ook gelijk je.

00:29:09
Speaker 2: Ja, ja, dan kom je gewoon binnen als: Jess, ik ben man, punt. Ja.

00:29:14
Speaker 1: Ja.

00:29:15
Speaker 2: Nee.

00:29:15
Speaker 1: Maar kijk niet kijken. Mensen die al langer kunnen, is natuurlijk: ja is last.

00:29:22
Speaker 2: Ja, oké, oké, zeg, maar ik probeer me even voor te stellen, want wat bij jou anders is dat bij andere transmannen is het gegeven dat hier mensen Professionals hulpverleners binnenkomen, hè in jouw eigen huis, om jou te helpen met eigenlijk ook heel persoonlijke zaken, zoals de administratie en dat soort zaken. Hoe is dat voor jou als die mensen de verkeerde naam zeggen?

00:29:52
Speaker 2: Dan vind ik het lastig.

00:29:53
Speaker 2: Ja, kun je dat wat meer uitleggen?

00:29:55
Speaker 1: Ja, omdat hun natuurlijk precies met mij in het traject doorlopen. Ja.

00:30:07
Speaker 2: Dichtbij, het komt heel dichtbij, hè dat iets heel privé, hè, ja, ja, ja, want je kunt als eigenlijk, je kunt niet Privér gaan, dan bij iemand thuis en iemand z'n eigen papieren en post zitten kijken. Jij kunt niet verder gaan, natuurlijk, hè.

00:30:25
Speaker 1: Eventjes ik heb een voorbeeld in een verhaal. We hebben een gesprek met een begeleider over de PGB en zeggen zij soms "zij". En dan word ik wel boos, dan denk ik, het staat toch in papieren. Ja, ja, ja, ja, want dan, dat vind ik dan wel wel, want dan komt die persoon binnen van de PGB. Wat is de PGB.

00:30:54
Speaker 2: Dat is een persoonsgebonden budget, dat is eigenlijk dus het geld wat je krijgt om te begeleiden te betalen. Lang verhaal kort.

00:31:01
Speaker 1: Ja, nou ja, dan, daar staat dus eigenlijk een heel verhaal. En en dan zegt de persoon, die jou behartigt maar het is een hij en een paar keer zegt: het is een hij en de andere kant blijft dan toch nog steeds zij zij zij zeggen en dan heeft de persoon jouw gegevens gewoon niet ingelezen en dat vind ik jammer.

00:31:36
Speaker 2: Maar ik kan me ook wel voorstellen dat je daar een beetje boos wordt.

00:31:39
Speaker 1: Een klein beetje wel, want dan denk ik verdorie het staat er toch bedoel staat toch niet voor niks, niet voor niks. Ik bedoel en ik heb die begeleiding ook niet voor blauwe voeten.

00:31:52
Speaker 2: Nee, precies heb je niet van je blauwe voeten. Je hebt die begeleiding nodig, maar het is wel heel erg lastig als iemand zo in je Privé komt, maar eigenlijk jou niet als persoon ziet.

00:32:07
Speaker 1: Die ziet je wel als persoon maar niet als een mannelijk persoon, maar als een vrouwelijk persoon.

00:32:12
Speaker 2: Precies precies niet als de persoon die jij bent. Zijn er al situatie geweest waar jij heel boos hierop was? Want ik kan me dat wel goed voorstellen hoor.

00:32:27
Speaker 2: Ik word niet snel boos.

00:32:28
Speaker 2: Nee, nee, nee, jij wordt niet boos, maar ik kan me wel voorstellen.

00:32:35
Speaker 1: Ik word sneller teleurgesteld. Ik ben dan teleurgesteld, maar meer boos op een door die. Waarom precies? En dat vind ik dan jammer en ik ben natuurlijk ja en dan denk ik: iedereen mag zichzelf zijn en wanneer zal uiteindelijk mogen dat echt iedereen zichzelf kan zijn.

00:33:02
Speaker 1: We weten allemaal hoe het met begeleiders gaat. Hè, dan komen er heel erg veel. Heb jij dat ook?

00:33:10
Speaker 1: Ik heb gelukkig de mazzel dat ik dus mijn begeleider PGB heb en dat dat nog steeds zo goed gaat en ik had dat dat dus wel en dat vond ik dus heel vervelend, want dan had ik Pietje en dan had ik Klaasje en dan had ik Marieke en dat wisselde zo vaak dat ik dat daar een beetje lastig voor mij in werd en dat je dus ook niet altijd een klik hebt met alle begeleiders. Ik had toen hele goeie klik met een begeleider bent. Die werd allemaal genoeg ziek, die moest iemand aan overgeven en met die andere persoon had ik dus eigenlijk helemaal geen klik en dat ging dus ook heel lastig en daar voelde ik eigenlijk ook niet dat ze mij serieus nam. En toen heb ik dus iemand op mijn PGB genomen omdat iemand zei: je, waarom neem je niet iemand op je PGB want dat is wel makkelijker. En toen heb ik iemand gevonden die snapt al twaalf en half jaar hebben wij van de week toevallig een feestje gevierd. Mijn begeleider ja.

00:34:13
Speaker 2: Twaalf jaar, ja, het is goed, dat is wel heel fijn, hè, en maar ook wel uniek. En je weet ook wel dat er heel veel begeleiders komen en ook weer heel veel gaan. Maar zeg en ik weet ook wel dat je andere begeleiders zijn, er ook begeleiders tegen jou, mensen tegen jou die gezegd hebben: Jess, jij hebt een verstandelijke beperking, weet je die hele transitie, dat dat dat gaat, dat gaat er niet komen.

00:34:40
Speaker 1: Maar ja, ja, niet omdat ze dan denken: dat kan je toch niet aan, ja, en en kun je dat dan?

00:34:47
Speaker 2: Dus wel boos, dus wel moeite worden vertellen, want dat was ja.

00:34:55
Speaker 1: Pijnlijk en dat je kan natuurlijk natuurlijk. Ik heb een verstandelijke beperking, maar ik kan wel. Met steun en van begeleiding of met anderen kan ik wel de transitie. Natuurlijk zijn er zijn operaties en dingen zwaar, maar daar kan je altijd nog een keer goed over praten. En is het te zwaar, dan kan, dan ziet het zender team het ook in dat het misschien voor jou te zwaar is en dat is daar wil ik het van horen. Als die tegen mij zeggen: ja, het is te zwaar, dan heb ik ook de beslissing gelopen oké, jullie hebben niet vogelen geleerd, jullie hebben hier standen en jullie kunnen mij steunen daarin. Dus jullie kunnen zien en ja, of ik het wel of niet aan kan en ik kan natuurlijk al heel veel aan, want de meeste stappen heb ik natuurlijk alles.

00:35:53
Speaker 2: Precies ja, je hebt eigenlijk laten zien van: Goh, ik, ik leef als de persoon hoe ik me van binnen voel, hè, en ja, maar dat dat er gewoon heel veel eerder zijn. Wat tegen jou gezegd, nee, jij kan dit niet, dat gaan we gewoon niet doen en je was eigenlijk ook wel heel erg. Die hulpverleners waren voor jou wel de sleutel tot de zorg, hè, want ik merk ook wel vaker dat hulpverlenende wat naar mij toe komt en dan zeg je van ja, ik heb hier iemand die wil dat heel graag, maar ik zie dat eigenlijk helemaal niet zitten en ik vind dat veel te zwaar en wil te moeilijk. Maar als je dan verder gaat vragen van: ja, maar wat is zwaar, wat is moeilijk? En de afweging inderdaad, sommige dingen zijn ook heel erg zwaar en sommige dingen zijn heel erg moeilijk. Toch is er ook een persoon voor jou die wat dingen zwaar en moeilijk vindt in het gewone leven. En dan die keuzes, ja, dan dan kunnen we die beter samen.

00:36:53
Speaker 1: Nou, ja, wij hebben ook kunnen samen een keer.

00:36:59
Speaker 2: Wat hebben we dan? We hebben wel heel veel samen gedaan en vertel maar les gegeven.

00:37:04
Speaker 2: Ja, we hebben lessen gegeven, inderdaad.

00:37:07
Speaker 1: Dan moest je zeg maar een papiertje maken en dan moet je vijf namen opschrijven of dingen dingen. Nee, niet namen, sorry ik kan even vijf dingen die belangrijk voor iemand zijn. En ja, dan moest je dan zeg, maar ik had mijn hond opgeschreven ik had m'n ouders opgeschreven en dansen en zingen. En ja, liefde was voor mij een belangrijk iets en dan stript eigenlijk de buurman streept door wat dus eigenlijk zeg maar voor hem in zijn ogen houdt dat kan je wel missen en dan draai je ook het plaatje om en dan zie je opeens oh, shit, hond is weg, maar geen liever de ontvangen. En dat is eigenlijk wat er dus eigenlijk ook gebeurt bij mensen met een beperking. Ze laten je niet beslissen, anderen beslist snel voor je.

00:38:05
Speaker 2: Precies precies dat is eigenlijk een oefening die wat wij inderdaad samen hebben gedaan, hè om alle professionals hulpverleners te laten ervaren hoe het is als iemand anders een beslissing voor jou neemt. Dat is wel heel mooi zeg, en ik weet wel wie we hebben en er waren wel heel vaak lesgegeven aan heel veel hulpverleners door het hele land. We zijn wel nog niet in Belgie geraakt, hè dat, dat is eigenlijk nog steeds eigenlijk willen.

00:38:34
Speaker 1: Eigenlijk wel nog op de planning, verlening maar die Stomme Corona.

00:38:40
Speaker 2: Precies dus dat moeten we nog steeds een keer. Dan moeten we een keertje doen. Dus als er een Vlaamse organisatie is, wat nu luisteren, komen graag langs. Nee, maar we hebben dus door het hele land heel vol workshops en trainingen gegeven in het verleden en daarin weet ik wel dat jij altijd wel een vraag stelt aan die professionals weet jij welke vraag dus altijd stelt.

00:39:02
Speaker 1: Ja, komt die. Ik wil vragen of jullie met mij hulpstukken willen halen bij transvisie en dat is eigenlijk namelijk voor sommige mensen best wel moeilijk, omdat ze dan eigenlijk ja naar een plek moeten wat ze eigenlijk zelf niet goed weten, waar ze naartoe moeten. Dus mensen vinden dit ook moeilijk. Ikzelf heb dus nu wel mijn hulp daarin gevonden. Ik weet de plekken nu wel te vinden. Wat wij doen in Trans café LVB is, is ook, daar hebben we ook een stukje in. Daar hebben we ook een doek hangen, wat zeg maar achter de gordijnen en daar hebben we de hulp, het midden liggen en dan kunnen mensen al een beetje zien.

00:39:51
Speaker 2: En wat houdt het in? Precies wat is het eigenlijk allemaal?

00:39:54
Speaker 1: Maar want sommige mensen vinden dat ook best wel griezelig.

00:39:58
Speaker 2: Ja, inderdaad.

00:39:59
Speaker 1: Ja, ja, want dan merk je wel ook: oké, het is best wel spannend voor voor iemand met een LVB.

00:40:06
Speaker 2: Precies ja, want ik weet dat je dan aan de begeleiders ook vroeg zullen wil: wie wil met mij een?

00:40:16
Speaker 1: Denk ik ook. Maar ik zeg dus daarom nu netjes hulpmiddelen zit je natuurlijk in de transitivisie heb je zoveel hulp meer doe? Je hebt een binderen ik denk dat ik het even.

00:40:28
Speaker 2: Precies precies, maar een binder weinig weten we. Ik weet niet of mensen dat weten, wat daar, de podcast aan huis zijn, wat dat is.

00:40:34
Speaker 1: Een binder is zeg maar een hemd, maar dan heel strak wat je borsten platdrukt dat jij dat!

00:40:42
Speaker 2: Dat je een platte bos kas hebt, precies precies dan vallen de hemden wat wat handiger is. En die pakkie wat je zei, hè, dat is een kunstpenis, prothese is dat met een netjes hoor, en ik weet niet, maar niet uit, maar ik leer telkens als je dat vroeg van die mensen, dan ging je dan helemaal voor de zaal staan. Ik vond het altijd heel knap als je dat deed en dan zag je iedereen zo'n beetje naar een beetje een beetje dwaas uit het ogen kijken van: hè, wat is dat eigenlijk? Heb je het? Wat heb je het over? Wat heb je het over? Want eerst vroeg je van: nee, precies wil je kleding kopen en ja, leuk gaan we hopen, geen probleem, je problemen. En toen kwam dat en toen keek er. Wat is dat eigenlijk? Dus je merkte eigenlijk dat al die begeleiders stille even stil waren en eigenlijk helemaal niet wisten waar het over ging. Hè, sommige wel, en die stok, een vinger precies precies, die stoken meteen staken, meteen het stoken staken meteen hun vinger op en die wilden dan met jou dat gaan komen. Maar dat waren er ook sommigen, wat echt, zeiden.

00:41:46
Speaker 1: Dat doe ik niet, want dat dat, dat vind ik, ja, dat kan ik niet, wegens mij geloof.

00:41:51
Speaker 2: Of of iets anders weet je dat ze zichzelf daar niet prettig bij vonden er waren ook heel veel wat niet wisten wat het was. Dus maar voor jou was dat wel heel erg belangrijk, hè, want jij vertelt nu wel heel erg mooi van. Nou, je kunt naar daar gaan en je kunt dat daar weten waar je dat kunt uitproberen wat je wel eens kunt zien. Bij Trans cafe LVB kun je dat bekijken, je mag het niet uitproberen je mag het niet uitproberen maar je weet wel waar je die dingen kunt kopen. Hè, ja.

00:42:22
Speaker 1: En in de winkel kunnen ze je wel heel goed helpen. Daarmee. Dus in principe ben je een kleine wil.

00:42:35
Speaker 2: Welke kleur wil je? Wat wil je dat helemaal kan precies. Je kunt delen van losgaan met met alles wat in je broek zit.

00:42:45
Speaker 1: Ja, zelfs hele mooie badpakken hebben, want wat ik namelijk al hele tijd niet doe en dat ook nog steeds heel spannend vind, is zwemmen. Op mijn zwempak voel ik me niet thuis, maar tegenwoordig wel eens mijn zwempak aan en dan korte broek eroverheen maar dat voelt natuurlijk niet lekker. Dan heb je eerst een werken, dan dat ze precies. Nu heb je tegenwoordig gelukkig wel dat speciale badpakken die ook sowieso waarbij transities zijn. Dus dan heb je speciaal, dat is gewoon een broekje en dat is meteen hempje aan elkaar vast. Dus dan dan zit je bij erin, dan kan zelf je ja wat ik zeg, dan kan je lul in, zeg maar de nelia daarin. Dus dat voel je gewoon nog steeds, man, precies precies.

00:43:38
Speaker 2: En dat is wel fijn, dat is wel heel fijn, ja, ja, maar maar jij weet het allemaal eerst, hoe weet jij dit allemaal?

00:43:45
Speaker 1: Omdat ik dat dus nu geleerd heb in het Trans café LVB en ja, en dat ik dus eigenlijk, ja wel weer weer gaan zwemmen en ik wist dat natuurlijk ook allemaal niet van eigenlijk sinds Trans caféen ja, iemand daar spullen van transvisie mag neerleggen en dat is wel fijn en dan je toch ook mensen met mensen in aanmerking die je wel kunnen helpen en ook in dezelfde situatie zitten, dus eigenlijk niet durven zwemmen of nee.

00:44:19
Speaker 2: Nee, nee, dus. Maar eigenlijk ontdek je dat nu pas allemaal wat er allemaal is, hè, had je dat niet liever gehad dat er een begeleider was geweest? Wat je dat gewoon verteld?

00:44:30
Speaker 1: Ja.

00:44:30
Speaker 2: Ja, dat snap ik wel, hè zeg, ik weet ook dat bij transvisie je niet alleen naar de hulpmiddelen kunt kijken, maar dus bij het Trans café LVB kun je niet alleen naar de hulp middelijk kijken, maar je kunt ook dingen uitproberen met een workshop kun je daar wat meer over vertel.

00:44:51
Speaker 1: Dat gaan we misschien nog wel doen, maar eigenlijk doen we daar geen workshop zo mee, om misschien wel, maar dan willen kijken. Eigenlijk dan zeg maar om een hand van tevoren want dat moeten we nog even gaan bespreken, ook met de groep. Misschien dat wel mensen dat willen, omdat andere natuurlijk ook best wel spannend vinden. Kan je niet echt daar een workshop over geven, omdat het wat lastiger is?

00:45:15
Speaker 2: Dus ja, maar er zijn nog andere workshops wat jullie geven, hè of gegeven hebben. Zit je nog, die ene waar je een baard bent gemaakt?

00:45:22
Speaker 1: Hebt gemaakt, ja, ja, dan maak je een baard en daar doet ook niet iedereen daarmee, want dat kan natuurlijk heel confronterend van iemand zijn. Ik vond het namelijk heel confronterend ik ben ook in huilen uitgebarsten omdat je in de spiegel de persoon zit die je wil zijn en die je nog niet bent.

00:45:41
Speaker 2: Ja, wel heel knap is dat je dit zo verteld, hè dus en dus jullie hadden een workshop met z'n allen. Dus en dan was iemand die wat jou leerde, hoe je zo'n een been nap baard maakte op jou op je dan met schapenhaar.

00:46:01
Speaker 2: Oké, dus dat was dan heel gekruld of niet.

00:46:03
Speaker 2: Toch wel en het jeukte ook heel die wel erg.

00:46:08
Speaker 1: Dat was bij mij was het ook heel snel eraf.

00:46:10
Speaker 2: Was het lastig ik kreeg?

00:46:12
Speaker 1: Ja, nee, precies precies, maar toen hebben ze mijn een baardje getekend en dat vond ik ook leuk.

00:46:20
Speaker 2: Oké, dus met een potloodje hebben ze dat toen gedaan en dat schapen haar. Met wat voor materiaal was het opgeplakt was dat lijm of speciale lijm? Maar dat zijn waarlijk heel spannend. Oké, dus dat heb je.

00:46:41
Speaker 1: Een opgeplakt ja, ik kan het jullie niet laten zien, maar ik zal je straks wel even een foto laten komen dan, hè.

00:46:47
Speaker 2: Dat ik wel heel benieuwd hoor, maar het was voor jou wel heel erg toen dat gebeurde, toen jij die die baard maakte, was dat heel erg moeilijk. Toen, ja, en wie was dat toen voor jou om je daarin te steunen?

00:47:01
Speaker 1: Ja, de de begeleiding van Trans café LVB, daar kon je dan op dat moment op terug.

00:47:08
Speaker 2: Gevolg zeg je, we zijn nu een beetje op het einde van de podcast gekomen en op het einde van die podcast stellen we eigenlijk altijd een materiaal voor. En in deze podcast, toen wij de wat wie wat wil ik transgender kaart voorstellen, dat in kaart met eigenlijk allemaal vakjes waarop staat allemaal dingen wat je kunt doen. Ja, bijvoorbeeld een luchtje opdoen of ja, de naam veranderen of misschien met mensen gaan praten of zoiets. Dus dat soort dingen, dat kun je allemaal doen staat ook op het vakje van Goh, ik wil wel veilig voelen op het werk, of ik voel mij fijn voelen tussen mijn vrienden. Ja, zijn dat vakjes moet jij al die vakjes doorlopen? Op die kaart? Weet jij dat?

00:48:02
Speaker 1: Nee, je hoeft niet alle vakjes te doorlopen. Als jij je namelijk fijn vindt bij één vakje mag je één.

00:48:10
Speaker 2: Precies en als je het fijn vindt bij de helft van de vakjes of ze allemaal.

00:48:14
Speaker 1: Mag ook precies waar jij gewoon jezelf fijn bij voelt? Ja, misschien denk je nu na drie vakjes nou, dit vind ik helemaal niks, hoor.

00:48:22
Speaker 2: Nee, dat mag dat, dat mag dat precies precies. Dat is eigenlijk gewoon een kaart om laten aan te duiden van: ja, wat wil ik eigenlijk bij mijn hele, bij mijn leven zeg. Maar nu zijn we eigenlijk wel heel erg bij het einde van deze podcast aflevering gekomen. Heb jij nog iets wat je heel graag wil vertellen?

00:48:44
Speaker 1: Ja, aan iedereen die luistert, of je nou begeleiding, cliënt bent, wees jezelf en blijf jezelf en verandert niet voor een ander. Nee, want als je in transitie wil, dan kan je dat met hulp.

00:49:02
Speaker 2: Met hulp, kun je eigenlijk fijn jezelf, dat wil je eigenlijk meegeven het is iets wat we met alles zou doen. Nou, dat vind ik een heel mooi einde en bij deze sluiten we de podcast.